mardi 10 avril 2007

Plaat 25

Eén plus twee plus drie plus vier is tien. Tien - T'ien, chinees voor hemel - tien is de volheid van rond vierkant tot uiting gebracht. Hoeveel werelden wentelen er niet om de amazone en het rijdier heen ? Talloze.Sanguine, Pentex, brooddeeggum, stuifmeel van Turkse lelie, Oostindische inkt, krijt en andere, geheime stoffen.

De man een drietand in de hand, onstuitbaar opent hij een nieuw ruim, begeleidt zijn Dulcinea ? vamp ? Muse ? Waar snellen zij heen ? Wie of wat spoort hen aan ? Voert hun galop op ?

Een boek dat slechts van het oosten naar het westen kan worden opengeslagen als het schrift Israël's biedt hen een nieuwe wijdte aan, en smetteloze elementen dragen en stuwen de twee voort.

Of ontspringen de elementen juist uit hen beiden ?

Gewiegd door lange golven van verre en diep gekomen wacht heil op zijn uur van vuur, leeft al in ons, vecht in ons voor ons, danst reeds in de straten zijn droom uit, vrucht van Adam en Madame.

Wat Adam was zijn wij ook en wat Vrouwe Eva is zijn wij ook, identiek van gesteltenis, gemoed en geest, eenzelfde edenisch geslacht... Ach, de sterren wachten op ons, hun geslacht, gewrochten en bestemming hangen immers van ons af.

De twee draven door Eden, die Tuinen van geluk zonder leed, stralen hun droom onweerstaanbaar om hen heen uit - en niemand die hen kan tegenhouden !

Och riddermannen, ruiter toch uw rossen !

Aucun commentaire: